Жиноят оламига инсон ўз-ўзидан кириб қолмайди. Болалик чоғидан меҳр-эътибор кўрмаслик, оиладаги салбий муҳит, мутолаа ўрнига ҳаёсизлик, ваҳшийликни тарғибот этувчи кинолар кўриш… Ахир шу оддий эътиборсизликлар туфайли инсон ёшлигидан юраги музлаб, шуури тош қотиб, ёвуз бўлиб ўсмайдими? Зулайҳо Машарипова ушбу асари орқали ана шу муаммоларни ёритар экан, одам онгли ҳаётида хайрли юмушларни кўпроқ қиладими, гуноҳга ботадими, қисматнинг бу жиҳати унинг ўзига ҳам боғлиқ деб билади…